این روزها ،مرگ به خاطرات کودکی و نوجوانیم حمله ور شده! آنها را گلچین می کند!خودشان را،صداهایشان را،طراوت و شادابیشان را!و من هنوز حیران و سرگردان، مرگشان را باور ندارم!رفتنشان ،پروازشان و نبود جسمانیشان را!
رویاها
رویاهایم اگر نبود
مرا هم بال و پر نبود
مرا برمی دارند و با خود می برند
به هر کجا که می خواهند
گاهی به قصر قصه های تو در تو
گاهی به دشت پر آهو
رویاها
دارایی های ما هستند.
عمران صلاحی- تهران-دی 84
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر