عصر جمعه در مسیر بازگشت از ترمینال، وارد بلوار چمران شدیم...
خبری از ما نبود، مایِ شاد، مای دست در دست هم، ما با مچ بندهای سبز...
مایِ جمعه هایِ اردیبهشت و خرداد۸۸!
چمران همان بود که همه این سالها بوده با همان آدمهای سبد به دست و فلاکس در دستِ همیشگی...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر