۱۳۹۱ شهریور ۲۷, دوشنبه

به دل خوش

به زبان می‌گویم هر چی خدا بخواهد و سپردم به او، در عمل؟ غر می‌زنم که چنین و چنان! یادم می‌رود چی گفته بودم، توکل کردن‌هایم کاملن زمینی است... نباید اینجور باشم ولی هستم! سخت است آدم توی این سن و سال که فک می‌کند خیلی هم حالیش هست برخی رفتار‌ها و ااخلاق‌هایش را تغییر یا اصلاح کند. هنوز هم خبری از بازگشت به کار نیس، خودم هم بال بالی نمی‌زنم برای برگشت! قرار باشد درست شود، می شود و تمام. منتظر چیزهای دیگری هستم، انشالله که به دل خوش.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر