کتونی

دیروز و امروز کلی با سین حرف زدم، حرف‌های جدی و خوب.
راه دراز و پر فراز و نشیبی در پیش داریم، هم صبر می‌خواهد و هم مقاومت.
من ته دلم روشن است و امیدوار به فردایی که خودم باید برای خودم بسازم.
امروز دو تا کتونی نو به دستم رسیده، سفید و صورتی! رنگ‌هایی که هیچ وقت نمی‌پوشیدم.
خاله خریده نمی‌شود چیزی گفت، صورتی را دوست ندارم، رنگ لوسی است. ترجیح می‌دادم قرمز و خاکستری رنگ باشند.
«او» هم این روز‌ها حالش خوب است، کاش این حال خوب ادامه یابد.