۱۳۹۳ اردیبهشت ۳۱, چهارشنبه

پشت درهای بسته

این قوم شادی را، نشاط را، خدnه‌های بر لب را، دست‌های گره خورده در هم را... این قوم زندگی را بر نمی‌تابد.
حدود یکسال پیش انتخابات برگزار شد، به امید تغییر، به امید اندکی تغییر! به امید کمی بهتر شدن فضا ولی حالا هر روز یک بساطی به پا می‌شود...
دایره آزادی‌های نصفه و نیمه بسته‌تر می‌شود، معلوم نیست قرار است چقد بسته‌تر شویم؟!
روزگار خوبی نیست، هر چقدر هم سگ دو بزنی آخرش به یک در بسته می‌خوری!!!

۱ نظر:

  1. نه الی جان اوضاع نا شد.چون انکه قانون مینویسد و انکه اجرا میکند و انکه قضاوت میکند همه شان ادمهایی اند بسیار دور از طبقات چندگانه جامعه.نه میتوان افکارو طرز فکرشان را به طبقه متوسط ایران نزدیک دانست نه به طبقات پایین و نه به طبقات بالا.انگار مستقیما با ماشین زمان از 1400 سال قبل بر سر ایران نگون بخت فرود امده اند

    پاسخحذف