نوشتن

باید رابطه‌ام را با نوشتن تنگ‌تر کنم، این باید از آن بایدهای پوش گوش انداز نیست دیگر.
من به اینجا پناه می‌اوردم، تا آرامم کند و کمک کند ذهنم را آماده اتفاق‌های جدید کنم.
به نظرم البته تا انجا که یاد می‌آید نوشتن همیشه پناهگاه خوبی برایم بوده...
الان یهویی یادم آمد اگر وبلاگم را هک نکرده بودند تا انقدر آواره این بر و آن ور نشوم، همین روز‌ها سالگرد هفت سالگی‌اش بود...
در مملکتی که برخی یک وبلاگ ساده را تحمل نمی‌کنند، که زبان بعضی دیگر جز به تهدید و ترساندن و فحش نمی‌چرخد چه انتظاری می‌شود داشت...
باید بنویسم، مرتب و منظم.