حالا او انقدر اعتمادبنفس پیدا کرده که سعی میکند سر کلاس مدام حرف بزند حتی اگر اشتباه کند، خودش را از ترس اشتباه کردن به گوشهای نمیکشاند و مثل قبل استرس ندارد. کلاسهای جدید که ساعت بیشتری هم دارند اثراتش را دارد نشان میدهد. اینجا یا باید رفت کلاسهایی که اداره مهاجرت برگزار میکند یا کلاسهای اداره کار. حتمن فرقهایی دارند ولی اون چیزی که من میدونم در کلاسهایی که اداره کار برگزار میکن هر نفر موظف ساعتهای مشخصی رو در طول دوره سرکلاس حاضر بشه و پول هم دریافت میکن تا هم زبان یاد بگیره و هم زندگیش به دلیل نداشتن کار لنگ نمونه. فک میکنم مدرک دورههای اداره مهاجرت معتبرتر باشه ولی کلاسهای اداره کار چون پول پرداخت میشه شرکتکنندهها با جدیت بیشتری پیگیری میکنند و نتایج بهتری هم داره.
در هر حال من که خیلی راضیم. خبری از تنبلی و زیر کلاس در رفتن نیست و جو کلاس هم جوری که تقریبا همه شرکتکنندهها یه دست و مشتاق هستند و با وجود یه استاد خوب زبانآموزی خیلی بهتر پیش میره.
اینجا بلد بودن زبان و گذروندن دورههای کارآموزی در پیدا کردن کار خیلی موثر. نمیدونم مدرک دانشگاهی چقد به پیدا کردن کار کمک میکنه ولی فک میکنم بیشتر در میزان پایهی حقوق موثر باشه.خلاصه اینکه اگر کسی زبان بلد باشه و دوره آموزشی در حوزه مشخصی دیده باشه بیکار نمیمونه و میتونه گلیمش رو از آب بکش.
من همیشه ممنون رها هستم به خاطر پستی که چن سال قبل در مورد زبانآموزی و صحبت کردن تو یه جامعه دیگه نوشته بود. اینکه ماها مدام نگرانیم و میترسیم از اشتباه کردن و به همین خاطر هی خودمون رو تو چاردیواری قایم میکنیم و هی از جامعه دورتر و دورتر میشیم. تا زمانی که نتونیم این ترس و نگرانی رو برای یادگیری زبان و صحبت کردن بذاریم کنار، مطمنن درجا خواهیم زد.
منون رها به خاطر اون پست که همون زمان به من جسارت این رو داد که حداقل یه ترم برم بشینم سرکلاس زبان و بهم ثابت بشه که خنگ نیستم و توانایی یادگیری زبان جدید رو دارم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر