۱۳۹۴ اردیبهشت ۱۵, سه‌شنبه

دنج گاهتان را حفظ کنید


خیلی‌ها وقتی با یکی دوست می‌شوند، هم خوانه، پارتنر، همسر یا هر چیز که اسمش را بگذاری می‌خواند از سیر تا پیاز زندگیشان را با او شریک شوند! یعنی من و تویی وجود ندارد و حالا بیاد در هم مخلوط و با گذر زمان حل شویم.
به نظرم این قضایا مال فقط به درد قصه‌ها و فیلم‌های عاشقانه و رمانیک می‌خورد نه زندگی واقعی.
یله طرف آدم هر چقدر هم خوب باش، هر چقدر هم عالی باشد، هر چقدر هم بی‌لنگه باشد و تنها کسی باشد که از سقف سوراخ شده آسمان با درحان متعالی اخلاقی و انسانی افتاده باشد پایین باز هم انسان است و نمی‌تواند عاری از اشتباه و الخ باشد.
سنگ هم تحت تاثیر شرایط اب و هوایی متفاوت ممکن است ترک بخورد اصلن خرد شود... انسان که جای خود دارد.
نتیجه اینکه زود احساساتی نشوید و همه راز‌ها و مخفی گاه‌های خودتان را روی دایره نریزید... همیشه یک جای مخفی و دنج برای خودتان نگهدارید... یگ جا که وقتی دلتان گرفت، زخمی شدید و داشتید درد می‌کشیدید برید آنجا و عریان شوید... بنویسید، هوار بکشید فحش بدهید تا سبک شوید، آرام شوید... خودتان را خوب کنید و بعد از دنج گاه‌تان بیاید بین آدم‌ها.

۱ نظر: