یکی از مواردی که اینجا خیلی به چشم اومده و هنوز هم باعث تعجب و حیرتم میشه تعداد بچههای هر خانواده است اونم با فاصلههای سنی کم. یهویی یه پدر و مادر جوون و حتی کم سن و سال میبینی با سه، چهار و پنج تا بچه قد و نیمقد. برعکس تو ایران که اکثر زوج های جوون یا بچه ندارن یا خیلی داشته باشد یکی و در نهایت دو تا. اینجا تا دلتون بخواد بچههای قد و نیمقد دیده میشد. اول فک میکردم فقط عربها هستن که تعداد بچههاشون زیاده، چون به ازای هر بچه دولت پول بهشون میدهد و اینجور که شنیدم هر بچه باعث سه سال زمان بازنشستگی پدر و مادرش میشه. به خاطر همین عربها به بچه آوردن به عنوان یه شغل نگاه میکنند این چیزیه که من از مردم شنیدم. ولی غیر عربها هم بچه کم ندارن. اونا هم اکثرن به داشتن بچه بیش از یکی و دو تا علاقهمند هستن. بالاخره دولت امکانات و توجه ویژهای به فرزندآوری داره و همین یه امتیاز مثبت برا تشویق زوجها به فرزندآوری چیزی که هنوز هضمش برا من مشکل هست و نتوانستم باهاش کنار بیام.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر